Dag 126 - Waar is het uitzicht? En post versturen

Vanmorgen kwam ik beneden en was zoonlief bezig met ontbijt maken. Hij had zelf een smoothie van yoghurt en banaan gemaakt en zijn brood gesmeerd én was bezig met knäckebröd voor mij... Lief!
Alleen schrok ik een beetje van het aanrecht, want het was zo vol dat hij eigenlijk geen plekje had om het ontbijt te maken en dus op het fornuis bezig was... Niet de bedoeling natuurlijk.

 

Hoe dat toch elke keer weer opbouwt,
die stapels papier, post en andere dingen...

Dus na het ontbijt maar even aangepakt. Alles wat in de vaatwasser kon er in en meteen aangezet. De witte voorraadbakjes (voor knutselspullen bedoeld) verhuizen naar mijn computerkast, de tafelgrill gaat weer in de kast. Mijn tas even aan de kant gezet, de grote snijplank leg ik op de magnetron. Het deurtje van de magnetron doe ik dicht.

Zo... dat is al beter.
Nu alleen de papier ellende nog 'even' opruimen. Hmmm, dat zijn wel heel veel folders, die gaan meteen weg (allemaal oud). Dan vind ik papieren van de bank, Visa en een ingevulde enquête van het muziekcentrum - oh ja, dat moest op de post. Meteen maar even een enveloppe pakken en klaarmaken. Hé, daar is dus wat ik aan Anita wilde opsturen! Mooi, meteen de enveloppe klaargemaakt. En ook wat ik wou opsturen aan Grote dochterlief in Duitsland. Ook meteen geschreven en in de enveloppe gedaan, alleen nog Europa-postzegels zoeken.
Moest ik nou ook nog Postcrossing kaarten sturen? Ja, eentje naar Amerika en eentje naar Duitsland. Meteen maar even de kaartjes daarvoor uitgezocht. Postzegel voor Wereld wel gevonden. Waar zijn die Europa-postzegels nou... Gevonden, ze zaten in m'n portemonnaie. hmm, het zijn er nog maar twee. Ik doe ze allebei op de enveloppe voor Grote dochterlief. Die Postcrossing kaart kan nog wel even wachten.

Wat nog meer? Een rekening inplannen - gedaan!
En dan was er nog een formulier dat ik moet opsturen over de BSO. De spullen had ik al gepakt, door Conny's blog van gisteren. Dat doe ik vandaag ook maar meteen even - gaat via mail.

De spullen van de kinderen in hun eigen lade. De rest verdwijnt in mijn computerkast. Tijdschrift naar manlief's bureau en dan ziet het er weer zo uit. Een stuk beter!

Beetje donkere foto...
Had ik tóch nog moeten flitsen.

Dat is fijn thuiskomen voor manlief zometeen. Nog even vers brood gehaald, kunnen ze lekker lunchen met z'n drieëen. En eindelijk was er weer koolhydraat arm brood bij de C.1000 dus ik kan ook weer brood eten.
Mooi zo, de katten nog even een aai en ik kan naar m'n werk.
Fijne dag!